Metafora si mjet demonizimi politik
Nga Qerim Raqi
Shkrimi i Ben Blushit “E pse qenka i ndershëm Albin Kurti?” nuk është analizë politike, por një manifest emocional që zëvendëson faktet me metafora zoomorfe dhe përçmim. Në vend që të ndihmojë lexuesin të kuptojë realitetin, ai e zhvendos debatin nga argumenti racional në alegori groteske, ku lideri shndërrohet në “korb” dhe qytetarët në “insekte”. Kjo nuk është kritikë – është demonizim.
Metaforat zoomorfe këtu nuk janë zbukurime stilistike, por mjete për të dehumanizuar kundërshtarin dhe për të mobilizuar urrejtje. Të krahasosh Kurtin me një grabitqar që ushqehet me flutura është një përpjekje për të krijuar neveri, jo për të analizuar politikën. Dhe kur qytetarët që e mbështesin quhen “albinsekte”, përçmimi nuk është më ndaj një individi, por ndaj vetë demokracisë.
Manipulimi emocional është i dukshëm kur numëron të “ këqijat” që i ka bërë Kurti: papunësia, ikja, depresioni shoqëror i atribuohen vetëm një emri, sikur historia e Kosovës të ketë nisur me qeverisjen aktuale. Ky paralelizëm është i rremë, injoron kontekstin historik dhe përgjegjësinë kolektive të qeverive të mëparshme.
Pyetja “si mund të jetë i ndershëm dikush që ka konflikt me Amerikën?” presupozon se diplomacia është bindje e verbër. Por historia e marrëdhënieve ndërkombëtare është plot me përplasje mes aleatëve. Të kesh qëndrim nuk është imoralitet. Është koherencë. Dhe Kurti ka qenë koherent me parimet e tij: anti-korrupsion, transparencë, sovranitet institucional.
Pretendimi se “administrata albinsekte është kthyer në agjenci anti-Shqipëri” është një akuzë e zbrazët, pa asnjë provë institucionale. Marrëdhëniet Kosovë–Shqipëri janë karakterizuar nga bashkëpunim i i vazhdueshëm. Të interpretohet çdo dallim politik si armiqësi është jo vetëm metodologjikisht e gabuar, por edhe politikisht e dëmshme.
Krahasimi me Enver Hoxhën është një banalizim i historisë. Të krahasosh një lider të zgjedhur me votë të lirë me një diktator që burgoste dhe vriste kundërshtarët është jo vetëm i pasaktë, por edhe fyes për kujtesën kolektive.
Ndërkohë që sulmon Kosovën, Blushi hesht për Shqipërinë: për inceneratorët, borxhet, koncesionet, shpopullimin. Kjo heshtje nuk është rastësi.
Nëse duam të kritikojmë Albin Kurtin, le ta bëjmë me fakte, jo me korba, insekte dhe printera. Sepse ndershmëria nuk matet me metafora. Matet me integritet. Dhe integriteti i debatit është gjëja e parë që i mungon këtij shkrimi.
Detyra e intelektualit – thotë Edward Said – nuk është të thotë atë që pushteti dëshiron të dëgjojë, por të thotë atë që publiku ka nevojë të kuptojë.