Në vitin 1918, pikërisht më 3 mars, Moska nënshkroi armëpushimin e Luftës së Madhe, duke paguar një taksë të lartë territoriale.
Rajoni i Brestit në Bjellorusi, i zgjedhur për të vijuar bisedimet midis Moskës dhe Kievit, ishte skena e disa momenteve vendimtare në historinë ruse.
Në vitin 1918, disa muaj pas Revolucionit të Tetorit, u nënshkrua armëpushimi i Luftës së Parë Botërore midis Moskës dhe perandorive qendrore.
Sidoqoftë, në 1991, Boris Yeltsin dekretoi shpërbërjen e ish-Bashkimit Sovjetik.
Traktati me të cilin Rusia doli nga Lufta e Madhe u nënshkrua pikërisht më 3 mars 104 vjet më parë në Brest-Litovsk, emër me të cilin qyteti njihej atëherë. Kushtet e vendosura nga Gjermania dhe të pranuara nga qeveria bolshevike, e përfaqësuar në tryezë nga Lev Trotzsky, ishin shumë të rënda:
Rusia duhej të lëshonte territoret e Polonisë Lindore, Lituanisë, Estonisë, Finlandës dhe madje edhe Ukrainës; ky i fundit u pushtua menjëherë nga trupat gjermane.
Paqja e mëvonshme e Versajës e detyroi Gjermaninë të braktiste këto territore, të cilat përshpejtuan luftën civile ruse. Në çdo rast, paqja e Brest-Litovsk shënoi fundin e Perandorisë Ruse.
Mbi 73 vjet më vonë, një tjetër moment historik në historinë ruse u shkrua në Brest. Më 8 dhjetor 1991 në rezidencën presidenciale të Viskuli përfaqësuesit e Rusisë, Bjellorusisë dhe Ukrainës erdhën rreth tryezës dhe nënshkruan deklaratat përkatëse të pavarësisë dhe për rrjedhojë shpërbërjen e BRSS; përfaqësuesit e shteteve të sapolindura vendosën t’i japin jetë Csi-së (konfederatës së shteteve të pavarura).
Historia e sjell sërish Brestin në plan të parë.
Moska, e cila vazhdon të bombardojë qytete dhe të përparojë, ndonëse shumë ngadalë dhe me kosto të madhe, kërkon që Kievi të marrë përsipër të mos anëtarësohet në NATO dhe të njihet zyrtarisht kalimi i Krimesë në Rusi.