Një hulumtim i kryer nga një ekip studiuesish të udhëhequr nga Darlene Kertes nga Departamenti i Psikologjisë i Universitetit të Floridës në Gainesville konrmon se qentë kanë aftësinë për të zbutur stresin e fëmijëve. Shpesh harrojmë se fëmijët janë po aq të rrezikuar nga stresi sa edhe të rriturit
Në një sondazh të kryer nga Shoqata Psikologjike Amerikane u raportua se gati një e treta e fëmijëve të intervistuar kishin përjetuar një simptomë zike të lidhur me stresin. Problemi është se jo vetëm ka probleme afatshkurtra simptomatike për shkak të stresit, siç janë çrregullimet e gjumit, dhimbjet e kokës ose dhimbjet e stomakut, por edhe mundësia e gjendjeve shëndetësore afatgjata të tilla si depresioni, ankthi dhe ulçera.
Ky studim i ri përfshinte 101 familje me fëmijë në mes të moshës 7 dhe 12 vjeç. Të gjitha këto familje gjithashtu kishin një qen. Sigurisht që një studim i tillë duhet të ketë një situatë që do të nxisë një nivel të stresit tek fëmijët që testohen. Këta kërkues zgjodhën t’ju japin fëmijëve pjesëmarrës dy detyra.
I pari përfshiu përgatitjen e një fjalimi të shkurtër, të cilin ata më pas duhej t’ua jepnin dy të huajve që shërbenin si “gjyqtarë”.
E dyta përfshinte një problem aritmetik mendor, i cili duhej të kryhej para të njëjtëve gjyqtarë. Gjatë këtyre detyrave hulumtuesit matën nivelet e tyre të kortizolit. Kortizoli është një nga hormonet e stresit të sekretuara nga gjëndrat e veshkave.
Për qëllimet e këtij studimi, fëmijët duhej të angazhoheshin në këto detyra në një nga tre kushtet:
-Në gjendjen e parë prindërit e tyre ishin të pranishëm për të ofruar njëfarë mbështetjeje emocionale.
-Në të dytin vetëm qeni i familjes ishte i pranishëm.
-Në kushtin e tretë askush nuk ishte i pranishëm fare për të ofruar ndonjë formë mbështetjeje. Stresi i përjetuar nga fëmijët është matur para testimit, gjatë detyrave të nxitjes së stresit dhe më vonë pas një periudhe të shkurtër së shpalosjes së detyrës. Në të njëjtën kohë u mblodhën mostrat e pështymës që më vonë mund të testoheshin për përqendrimin e kortizolit.
Rezultatet zbuluan se nivelet e stresit të fëmijëve u prekën varësisht nga natyra e mbështetjes sociale që ishte në dispozicion. Ndoshta sepse fëmijët gjatë fëmijërisë së mesme (adoleshencës) kanë mësuar të mbështeten më pak tek prindërit e tyre për mbështetje sociale dhe më shumë mbi miqtë dhe të njohurit e tyre, kishte pak ndryshim në përvojën e tyre psikologjike të stresit në mes të kryerjes së detyrave të vetëm ose në prani të prindërve.
Megjithatë, prania e qenit të familjes prodhoi një rënie të konsiderueshme të stresit. Kjo mund të ndodhë sepse qeni siguron mbështetje pa gjykim ose vlerësim.