Një herë një mësuese filloreje u la një detyrë studentëve të saj. Ajo u kërkoi të shkruanin se çfarë do të donin të bëheshin, kur të rriteshin. Disa shkruan se donin të bëheshin astronautë, disa aktorë, disa këngëtarë dhe disa të tjerë shkencëtarë. Ndër gjithë fletët e dorëzuara, ajo dalloi njërën si më të veçantë. Një djalë kishte shkruar: “I lumtur”.
Mësuesja shkoi drejt djalit dhe i tha: “Xhon, më duket se e ke keqkuptuar pyetjen”.
Ndërsa ai ia ktheu: “Mësuese, më duket se ju keni keqkuptuar jetën”.
Nuk e di se çfarë ka ndodhur me ne, por përkufizimi ynë për suksesin ka ndryshuar shumë me kalimin e kohës. Sot, suksesi është i lidhur ngushtë me fuqinë që të jep paraja. Luftojmë shumë të pasurohemi me mendimin se ashtu do të fitojmë sukses dhe në atë mënyrë do të fitojmë lumturi. Në mendje më vjen një thënie e Jim Carrey-t: “Do të doja që gjithkush të ishte i pasur dhe të bënte çdo gjë që dëshironte për të kuptuar se paraja nuk është gjithçka”.
Ajo që ai nënkupton, është se lumturia është gjithçka dhe lumturia është një punë e brendshme. Është përpjekja për t’u përmirësuar dhe për të qenë një njeri më i mirë. Është dëshira për t’i ndihmuar të tjerët, për t’i mbështetur ata dhe për të falur dashuri.
Ne jemi kaq të zënë me teknologjinë dhe celularët tanë, saqë harrojmë se ajo që ka rëndësi është lumturia. Kur dalim nga shtëpia, kontrollojmë nëse kemi marrë me vete portofolin, çelësat dhe celularin, por harrojmë të përqafojmë njerëzit e dashur që mund të mos i shohim sërish në darkë. Mos u çudit. Jeta është plot me të papritura. Askush nuk ta garanton që në darkë do t’i shohësh sërish familjarët e tu, ndaj fal dashuri. Lumturia është gjëja më e rëndësishme në jetë dhe ajo s’mund të blihet me para…