Poezi nga Bardhyl Londo

Atdheu s’është sa sedilja e makines tënde,
sa karrigia e zyrës,
sa dhoma komode

A më dëgjon,
ti që me flamur të ri u gdhive në mëngjes,
për ta ndryshuar, ndoshta, prape në mbrëmje?

Atdheu s’është lojë kalamajsh.
Atedheu është dhimbje.
O Zot,
Dhembje!

Lexo po ashtu:  Një jetë e realizuar kërkon t’u bësh ballë dhe jo bisht vështirësive

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *