Do të vijë një ditë kur, gjatë një darke, do të shikoni përreth dhe do të kuptoni se gjithçka që dëshironi është mu aty, rreth asaj tavoline. Jeta është një garë kundër kohës, një kërkim shterues për diçka që është gjithmonë më e mirë: puna e përsosur, shtëpia e ëndrrave, udhëtimi luksoz. Në këtë planifikim të përhershëm, ndonjëherë harrojmë se gjëja më e bukur që kemi është dashuria e familjes dhe prania e saj në jetën tonë.

Kur ditët lëvizin në funksion të kërkimit të kohës më të mirë për të bërë diçka, harrojmë se koha është thesari më i madh që kemi në dispozicion. Ajo që ju mund dhe duhet të bëni është të jetoni atë moment të përsosur në thjeshtësinë e tij, si për shembull një darkë me familjen.

Do të vijë një kohë kur do të kuptoni se ka kaluar kohë, ndoshta shumë. Ditë të tëra, muaj dhe ndoshta vite kur keni ndjekur diçka. Por çfarë? A keni pyetur ndonjëherë veten? Do të vijë një ditë kur gjithçka do të jetë në vendin e saj, por diçka do të mungojë: të dashurit tuaj nuk do të jenë më.

Lexo po ashtu:  “Nëna” poezia e veçantë nga Giuseppe Ungaretti, kushtuar atyre që e kanë humbur nënën

Mungesa e atyre që e doni mund të krijojë një heshtje shurdhuese rreth jush. Është në ato momente kur do të mendoni përsëri për atë darkë kur u mblodhët të gjithë së bashku: bukët, enët për t’u larë, thërrimet në dysheme dhe të qeshurat, ato spontanet. Dhe në atë moment do të kuptoni, se ajo darkë, për ju, ishte esenca e lumturisë.

Tavolina e hedhur, drekat e improvizuara dhe historitë e ditës: të gjitha gjëra në dukje të parëndësishme të cilave nuk u japim rëndësi, por që nesër do të na mungojnë. Sot, të vlerësosh thjeshtësinë e një darke me familjen, do të thotë të kuptosh se tashmë ke gjithçka në jetë.

Sepse këto darka përfaqësojnë një pasuri të pazëvendësueshme, të përbërë nga ndjenjat, miqtë, fëmijët dhe prindërit, gjyshërit dhe kushërinjtë e largët. Për shkak se këto raste janë të veçanta dhe unike dhe askush nuk mund t’i largojë ata nga ju. Por ato momente duhet të jetohen dhe të gëzohen në çdo çast, sepse askush nuk do t’ua japë përsëri. Ata do të mbeten përgjithmonë, në zemër dhe në kujtime, sepse pikërisht në ato momente ju, keni pasur gjithçka. /meb/

Lexo po ashtu:  Këshillat e një mësuesi të moshuar: Ja se si t’i bëni fëmijët t’i duan librat…

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *