Gjykimi

Do të vijnë mbas nesh fëmijët tanë e fëmijët
e fëmijëve tanë
dhe ata do të flasin për ne, ata do të gjykojnë
për ne-
(Breznitë veprat i gjykojnë … – ka thanë nji njeri i
madh!)-
dhe nuk do t’na dënojnë, e dij, për belbëzimet
tona, shtërzimet’
për gabimet – t’vogla e t’mëdha-për të
mbërrimet tona…

Pse – kush ka faj që prindët s’na lanë gadi kurrgja
-pos vorreve dhe padijes;
kush ka faj që aq kohë – errësira dhe vetmija-
si mrazet e pranverës kanë mbyt filizat mu në farë?!

Esat Mekuli (Sat Nokshiqi)

Lexo po ashtu:  E mora shoqëzen për krahë!

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *