Arrat janë aleatë të vlefshëm të shëndetit tonë mendor dhe i mbajnë simptomat e depresionit larg. Kjo u demonstrua nga një ekip kërkimor i Shkollës së Mjekësisë “David Geffen” të Universitetit të Kalifornisë, Los Anxhelos. Shkencëtarët, të koordinuar nga Profesor Leonore Arab, profesor në Departamentin e Kimisë Biologjike të Universitetit Amerikan, erdhën në këtë përfundim pas analizimit të të dhënave ushqimore të 26 mijë njerëzve.
Hulumtimi
Meqë disa studime të mëparshme kishin zbuluar një lidhje pozitive mes dietës së Mesdheut (që përfshin konsumin e frutave të thata) dhe depresionit, arabët vendosën të hetojnë drejtpërdrejt efektet e arrave, që tashmë konsiderohen si një shërim i vërtetë për shëndetin e sistemit kardiovaskular dhe e funksioneve konjuktive. Për këtë ata i paraqitën pjesëmarrësve një pyetësor të caktuar ushqimor (duke iu referuar vetëm konsumit 1 ose 2 ditë) dhe vlerësuan simptomat e tyre depresive gjatë dy javëve të kaluara. Ndër faktorët e ekzaminuar gjatë mungesës së konsumit të arrave, ishin mungesa e interesit për të bërë gjëra; vështirësi për të fjetur ose përgjumje; lodhje; ndjenja më pak energjike; vështirësia në përqendrim; duke folur “jo normalisht”, e të tjerët. Rezultatet e Depresionit u arritën përmes një pyetësori standard të quajtur NANHES (Anketa Kombëtare e Shëndetit dhe Ekzaminimit të Ushqyerjes).
Statistikat
Duke vlerësuar të gjitha të dhënat u bë e qartë se ata që hanin arra – konsum mesatar 24 gram në ditë – kishin rezultate shumë më të ulët të depresionit sesa të tjerët, pavarësisht nga parametrat me ndikim të tillë si të ardhurat, mosha, gjinia, raca, alkooli, indeksi i masës trupore (BMI – indeksi i masës trupore) dhe më shumë. Çuditërisht, efekti “mbrojtës” kundër simptomave të depresionit u gjet më i fortë tek gratë (32 përqind kundrejt 21 përqind tek meshkujt), të cilët në përgjithësi kanë më shumë gjasa të përjetojnë depresion dhe të konsumojnë medikamente antidepresive.
Studimi duhet të thellohet
Edhe pse u pa një marrëdhënie pozitive mes të konsumit të arrës dhe depresionit, duhet të kihet parasysh se është një studim i ‘thjeshtë’ i shoqatës, pa marrëdhënie shkak-pasojë. Për këtë arsye rezultatet duhet të konfirmohen nga hetimet e mëtejshme më të hollësishme. Detajet e hulumtimit janë botuar në revistën shkencore të specializuar, ‘Nutrients’.