Poezi e shkruar nga Dritëro Agolli.

Gjithmonë na bren në shpirt trishtimi,
Dhe thonjtë në tru na i ngul si bushtër.
Sa i gjatë mjerimi,
Në jetën e shkurtër!

Pak e kuptojmë se jemi të ngratë,
Ndaj bëhemi ujqër.
Me thonj të gjatë,
Në jetën e shkurtër!

Lexo po ashtu:  “Bota që dikur më frymëzonte, tani ma shpif. A do jetë kështu, sot e tutje”?

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *