Trumbeta gjëmimtare
Mu në majë të Tomorrit, një shqipe na fluturoj
Hapi krahët laragané, u vërtit ca dhe qëndroj
Qëndroj shtiri sytë e forta rreth e rrotull Toskërisë
Pastaj e helmuar shumë çau malet e Gegërisë
Asgjëkundi s’gjente prehje, dridheshe posi shigjetë
Ngado shkonte, lotë derdhte, i rrethuar ish prej Shqéte
Në gjuhë të saj bërtiti, duke thënë këto fjalë
Shqipëtarë! trimash trima për se rroni me të gjallë?
Ulqinin ja u përpshinë, tani Matit i vërtiten,
nat e dit futin spica dhe po si dhelpërat pshihen.
Lidhuni me besa-besë, jipni dorën midis juve,
Ndryshe do pendoheni, kur t’ju thërresë bota Shulè.
Myftar Dukë Malësori
Botuar në revistën Albania, 1897