Askush nuk të hyp dot në kurriz nëse ti nuk përkulesh.
Një komb ose qytetërim që vazhdon të prodhojë njerëz truboshë e blen bjerrjen e tij shpirtërore me këste.
Një e drejtë e vonuar është një e drejtë e mohuar.
Puna që e lartëson njerëzimin ka dinjitet e rëndësi dhe duhet të ndërmerret me zell të hatashëm.
Progresi është i pasigurtë, dhe zgjidhja e një problemi na çon në të përballemi me një tjetër problem sy për sy.
Një individ nuk ka filluar të jetojë derisa ai të mund të ngjitet mbi kufijtë e ngushtë të shqetësimeve të tij individuale tek shqetësimet e gjera të të gjithë njerëzimit.
Një individ që shkel një ligj të cilin ndërgjegja ia thotë se është i padrejtë, dhe ai që me dëshirë pret dënimin me burg në mënyrë që të rritë ndërgjegjen e popullit për padrejtësinë e atij ligji, në të vërtetë ëshë duke shprehur respektin më të lartë për ligjin.
Ndryshimi nuk rend me rrotat e pashmangshmërisë, por vjen nëpërmjet një lufte të vazhdueshme. Kështu që ne duhet t’i shtrëngojmë radhët tona dhe të punojmë për lirinë tonë.
Errësira nuk mund ta davaritë errësirën; vetëm drita mund ta bëjë këtë. Urrejtja nuk mund ta davaritë urrejtjen; vetëm dashuria mund ta bëjë këtë.
Çdo njeri duhet të vendosë nëse ai do të ecë në dritën e altruizmit krijues apo në errësirën e egoizmit rrënues.
Çdo gjë që shohim është një hije e asaj që ne nuk e shohim.
Besim është të ngjitësh shkallën e parë edhe kur ti nuk e sheh kreun e shkallëve.
Liria nuk është dhënë kurrë vulnetarisht prej shtypësve; ajo duhet të kërkohet nga të shtypurit.
Ai që pasivisht e pranon të keqen është po aq i përfshirë në të sa ai që ndihmon realizimin e saj. Ai që pranon të keqen pa protestuar kundër saj në të vërtetë është duke bashkëpunuar me të.
Historia do të shënojë se tragjedia më e madhe e kësaj periudhe tranzitore shoqërore nuk është britma çjerrëse e njerëzve të këqinj, por heshtja lemeritëse e njerëzve të mirë.
Shpëtimi njerëzor është në duart e atyre që nuk kanë shpirt krijues.
Unë nuk jam i interesuar në pushtetin për hir të pushtetit, por jam i interesuar në pushtetin që është moral, është i drejtë dhe është i mirë.
Unë kam një ëndërr që katër fëmijët e mi të vegjël do të jetojnë një ditë në një vend ku ata nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga thelbi i karakaterit të tyre.
Unë kam një ëndërr që një ditë çdo ultësirë do të lartësohet, çdo kodër dhe mal do të ulet, relievet do të rrafshohen dhe lavdia e Zotit do të shpaloset dhe të gjithë njerëzit do ta shohin atë së bashku.
Unë kam një ëndërr që një ditë kodrat e kuqe të Xhorxhias, bijtë e ish sklevërve dhe ish pronarët e skllevërve do të arrijnë të ulen së bashku në tryezën e vëllezërisë.
Unë kam vendosur të qëndroj me dashurinë. Urrejtja është tepër e rëndë për ta mbartur.
Unë vetëm desha të bëhet vullneti i Zotit. Dhe ai më lejoi mua të ngjitem në mal. Dhe unë hodha vështrimin tej, dhe pashë tokën e premtuar! Unë mund të mos arrij atje me ju, por dua që ju ta dini sonte se ne populli do ta arrijmë tokën e premtuar.
Unë dua të jem vëllai i njeriut të bardhë, por jo kunati i tij.
Nëse vdekja fizike është çmimi që unë duhet të paguaj për t’i çliruar vëllezërit dhe motrat e mia të bardha nga një vdekje e përhershme e shpirtit, atëherë asgjë nuk do të ishte më shpërblyese.
Në Fund ne nuk do t’i kujtojmë fjalët e armiqve tanë, por heshtjen e miqve tanë.
Padrejtësia diku është kërcënim kundër drejtësisë kudo.
Është e pakundërshtueshme dhe për të ardhur keq që negrit kanë kryer krime; por ata janë pjellë e krimit. Ata kanë lindur nga krimi i madh i shoqërisë së bardhë.
Mund të jetë e vërtetë se ligji nuk e bën një njeri të më dojë mua, por ai mund ta ndalojë atë të më poshtërojë, dhe unë mendoj se kjo është shumë e rëndësishme.
Ligji dhe rendi ekzistojnë me qëllim që të vendosin drejtësi dhe kur ata nuk ia arrijnë këtij qëllimi atëherë bëhen diga të rrezikshme që bllokojnë rrjedhën e progresit shoqëror.
Pyetja më ngulmuese dhe më urgjente është: “Ç’ka je duke bërë ti për të tjerët?”
Dashuria është e vetmja forcë e aftë për ta shndërruar një armik në mik.
Mjetet që ne përdorim duhet të jenë po aq të pastra sa synimet që ne kërkojmë të arrijmë.
Asgjë nuk botë nuk është më e rrezikshme se injoranca e sinqertë dhe marrëzia e ndërgjegjshme.
Jetët tona fillojnë të mbarojnë ditën kur ne bëhemi të heshtur për gjërat që kanë rëndësi.
Fuqia jonë shkencore ia ka kaluar fuqisë sonë shpirtërore. Ne i kemi drejtuar mirë raketat dhe i kemi keqdrejtuar njerëzit.
Prona është bërë që t’i shërbejë jetës, dhe pavarësisht me sa respekt dhe pekule sillemi ndaj saj, ajo nuk është qenie njerëzore. Është një pjesë e tokës mbi të cilën njeriu shkel. Nuk është njeri.
Rrallë ndeshim njerëz që mendojnë thellë dhe fort. Ka një dëshirë universale për përgjigje të lehta dhe zgjidhje të kollajshme. Asgjë nuk i dhemb njeriut më shumë se të bjerë në mendime.
Të shohësh nuk është gjithmonë të besosh.
Arti i pëlqimit është arti i të bërit të dikujt që ka kryer një favor të vogël ndaj jush, të dëshirojë që të kryejë një favor tjetër më të madh.
Thelbi i shkollimit është të mësojë njeriun të mendojë thellë dhe të mendojë në mënyrë kritike. Inteligjence plus karakter – ky është qëllimi i madh i shkollimit.
Shpresa e një bote të sigurtë dhe të jetueshme varet nga jokonformistë të displinuar të cilët i kushtohen drejtësisë, paqes dhe vëllezërisë.
Është gjithmonë koha e duhur për të bërë gjënë e duhur.
Nuk ka pakënaqësi të thellë atje ku nuk ka dashuri të thellë.
Ne kemi ardhur të gjithë nga anije të ndryshme, por tani jemi në të njëjtën anije.