Poezi nga Diane Loomanse
Nëse do ta rrisja dhe njëherë fëmijën tim
do t’i ndërtoj më parë vetëvlerësimin
e më vonë, shtëpinë.
Me gishta, me shumë do të pikturoja me të
e gishtin, më pak do t’ia drejtoja për gabime,
do t’i zëvendësoja qortimet më përqafime,
do t’i largoja sytë nga ora, për ta parë atë në sy,
do të ngjisja balona me të drejt qiellit,
do të reshtja së qeni serioz,
por, do të luaja shumë seriozisht.
Do të vrapoja pafundësisht nëpër yje
dhe përqafimet do të ishin shtroja jonë,
nëse… edhe njëherë/MekuliPress /