Gjermani i ftohtë Fallmerayer pa me sytë e tij realitetin e vërtetë: aty ku prisnin të gjenin helenë me trup të lidhur e me sqimë, gjetën vetëm shqiptarë që rrudhnin krahët nëse i pyesje greqisht.

Fjala bjen, kur dijetari grek Kumas u takua me një nga kleftët më në zë të Greqisë, iu drejtua atij duke e quajtur ‘Akil’. Në atë moment, prijësi kleft i përgjigjet me hakërrim: “Ç’dokrra flet? Kush na qenka ky Akili?”.

Dhe një zë i fortë që rrekej të esëllonte popullin e tij ishte edhe poeti Odisseas Elytis, një nga emrat më imponues të poezisë bashkëkohore greke. Si përfaqësuesi më vibrant i modernizmit romantik, ai fitoi në vitin 1979 çmimin Nobel në letërsi.

Frymëzimi i tij parnasian nga Greqia e vjetër dhe ajo bizantine nuk do t’ia lëbyrte sytë poetit nga Kreta.

Përkundrazi, Elytis guxonte të bëhej edhe ikonoklast i simboleve ideologjike greke.

“ATDHEU IM, NJË MURAL ME SHUMË SHTRESA, FRANCEZE, SHQIPTARE, VLLEHE, TURKE, QË NËSE I GËRVISH RRASESH NË BURG”.

Lexo po ashtu:  Si u dërguan telegramet e rrejshme Londrës në emër të shqiptarëve - Nikolla Pashiq (1912) urdhëron oficerët serbë të shkruajnë telegrame të rreme Londrës në emër të përfaqësuesve të shqiptarëve.

“η πατρίδα μου, τοιχογραφία με πολλές επιστρώσεις, φραγκική, αλβανική, βλαχική, τουρκική, που αν βαλθείς και τις ξύσεις, πηγαίνεις φυλακή”.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *