Politikat e ngurta të detyrave të shtëpisë që janë të drejtuara nga mësimdhënësi janë shumë më pak të mundshme për të ndikuar pozitivisht në nxënës sesa nxënësit që ndjekin pyetjet e tyre në mënyrë rigoroze ku mund të kenë ose jo nevojë për kohë shtesë.
Gjithmonë ka një debat në fillim të vitit shkollor për detyrat e shtëpisë. A duhet të ketë detyra të detyrueshme shtëpie? A është e përshtatshme? A i pengon nxënësit e pafavorizuar? A ka ndonjë efekt? A nuk duhet që fëmijët të jenë në gjendje të luajnë dhe të shijojnë kohën e tyre të “punës”? A është tepër stresuese? Ndërsa të gjitha këto janë pyetje kuptimplotë, më duket se po kërkojmë zgjidhje për një problem brenda një sistemi të vjetërsuar, në vend që të riformulojmë problemin si vetë sistemi. Këtu është fjala për detyrat e shtëpisë … nuk ka përgjigje të drejtë.
Hulumtimet e John Hattie tregojnë se detyrat e shtëpisë nuk kanë efekt në notat e nxënësve të shkollës fillore. Pra, mos i jepni detyrat e shtëpisë, apo jo? Unë nuk pajtohem me arsyetimin e tij të dukshëm që ne mund të ndryshojmë, të mos eliminojmë detyrat e shtëpisë, sepse është një shenjë e cilësisë nga prindërit, mendoj se duhet ta shohim ndryshe.
Shumë trajnerë atletikë do t’ju tregojnë se ekipet më të mira janë ekipet e udhëhequr nga lojtarët dhe si një ish-trajner i basketbollit jam dakord. Idealisht po përpiqemi të krijojmë, ndër të tjera, nxënës të vetë-drejtuar. Si një trajner kam punuar për të ndihmuar lojtarët e mi të jenë të qartë në lidhje me atë që ata përpiqen të arrijnë dhe për t’ju treguar se si të arrijnë atje. Për shembull, kam mandatuar një numër të caktuar të sprinteve për praktikë, por u kërkoj lojtarëve të mendojnë për atë që duhet të jenë të përgatitur për ndeshjet e tyre të ardhshme. Shumë u drejtuan me sprinte shtesë duke e ditur se po e bënin këtë gjë, jo për të kënaqur trajnerin e tyre, por për t’u përgatitur më mirë për të luajtur fort gjatë gjithë lojës pa u lodhur.
Zhvendosja e dialogut rreth punës së bërë në (dhe jashtë) shkollës në mënyrë të ngjashme do të ishte e dobishme. Në një mjedis mësimor të bazuar në projekte, ne duhet të shohim idealisht nxënës që marrin kontrollin e të nxënit të tyre në mënyra që mund t’i shohin vetë-caktimin e detyrave të shtëpisë ashtu si bëjnë të rriturit përgjegjës. Nëse ata e kuptojnë atë që duhet të dinë dhe të jenë në gjendje të bëjnë sepse i kanë identifikuar ato gjëra me ndihmën e një lehtësuesi, ata mund të caktojnë afate kohore dhe kontrolle formuese për veten dhe grupet e tyre gjatë rrugës. A do të thotë kjo se mësuesit nuk mund të caktojnë detyrat e shtëpisë? Jo, por do të thoshte se detyrat e shtëpisë të caktuara do të ishin më pak të shpeshta dhe me shpresë më shumë të personalizuar për nevojat e nxënësit, për punën dhe rritjen e tyre.
Kur kam studiuar për psikologji nuk kisha detyra shtëpie, por kjo nuk do të thotë se studentët nuk e kanë bërë. Duke qenë në një orar të ngushtë me një datë testimi që erdhi pavarësisht nga ditët e dëborës do të thoshte se duhej të bëhesha shumë i strukturuar. Kështu që unë krijova një kalendar me datat e vështira për çdo modul (kapitulli) dhe secili student ishte përgjegjës për krijimin dhe paraqitjen e një prej zgjedhjeve të tyre. Ata gjithashtu kishin kuize për çdo modul që çoi deri në testet e njësisë. E gjithë kjo do të thoshte se ata mund të zgjedhin kur të përgatisin veten e tyre duke i caktuar vetes detyrat e shtëpisë dhe kanë punuar në mënyrë efektive sa duhet që rezultatet e testit të AP të jenë vazhdimisht më të larta se mesatarja kombëtare. Studentëve iu dha autonomia për t’u përgatitur në çfarëdo mënyre që ata e shihnin të arsyeshme në vend që të mandatonin punë të përshkruara që mund ose nuk mund të kenë qenë të dobishme.
Alfie Kohn i bën jehonë mungesës së hulumtimeve që mbështesin efektivitetin e detyrave të shtëpisë. Ai gjithashtu e bën të qartë se “detyrat e shtëpisë mund të jenë mënyra më e fuqishme për të shuar kureshtjen e fëmijëve në të mësuarit”. Ndërsa mund të mendoni se është ekstremist, të paktën është e rëndësishme që ne mund të përpiqemi të rishikojmë rezultatet që arrijmë nga çdo detyrë shtëpie dhe çfarë është duke realizuar. A bëjnë detyrat e shtëpisë tuaj përplasje të rëndësishme ndërmjet nxënësve dhe prindërve dhe të nxënit? A ka mënyra më të mira për të përmbushur disa nga qëllimet, si ndërveprimi prind-fëmijë apo për të mësuar përgjegjësinë që ju jeni pas? A ndihmojnë detyrat e shtëpisë nxënësit të rriten dhe të kontrollojnë rritjen e tyre ose a është më tepër për ta bërë atë për një notë?
Në fund, për detyrat e shtëpisë nuk ka përgjigje të saktë. Ashtu si bota po ndryshon gjithnjë dhe evoluon kështu duhet një klasë autentike. Politikat e ngurta të detyrave të shtëpisë që janë të drejtuara nga mësimdhënësi janë shumë më pak të mundshme për të ndikuar pozitivisht në nxënës sesa nxënësit që ndjekin pyetjet e tyre në mënyrë rigoroze ku mund të kenë ose jo nevojë për kohë shtesë dhe punë jashtë klasës.
A. Hoxhaj