Ketu s’ do te jem, do jem larguar;
Ne toke i tretur si te tjeret, 
Ne kafenene e preferuar 
Nuk do me shohin kamarieret. 

Dhe neper udhet ku kam ecur, 
S’do ndihet kolla ime e thate, 
Mbi varrin tim do te rrije i heshtur 
Nje qiparis si murg i ngrate. 

Ti do trishtohesh atehere, 
Se s’do me kesh ne dhome gjalle, 
Dhe, kur ne xham te fryje ere, 
Do qash me eren dalengadale. 

Po kur të jesh mërzitur shumë.
Në raft të librave kërkomë,
Atje do të jem i fshehur unë,
Në ndonjë varg a ndonjë shkronjë

Mjafton qe librin pak ta heqesh 
Dhe une do zbres, do vij pas teje; 
Ti si dikur me mall do qeshesh, 
Si nje blerim pas nje rrekeje.

– poezi nga Dritero Agolli /MekuliPress.com/ 
Shpërndaje dhe Pëlqeje MekuliPress 

Lexo po ashtu:  111 vjet nga pushtimi serb i Prishtinës, Kurti: Një nga ditët më të errëta në historinë e shqiptarëve

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *