Deri më sot, gjithnjë e më shumë njerëz perceptojnë një ndjenjë të fortë të vetmisë dhe kjo e fundit nuk është sigurisht efekt ekskluziv, që ka shkaktuar pandemia e fundit Coronavirusit, por një fenomen tashmë i pranishëm më parë në jetën e përditshme të të gjithë neve.
Gjithmonë është më e lehtë të takosh njerëz që jetojnë në anonimitet, divorcet dhe ndarjet rriten, jeta e punës është sinonim i shkëputjes së marrëdhënieve, lidhjet familjare janë bërë të brishta dhe, në këtë kontekst, është gjithnjë e më e zakonshme të kontaktosh një psikolog.
Cilët janë faktorët që ndikojnë tek vetmia?
Eshtë e rëndësishme të theksohet se ekzistojnë shumë rrethana në jetë që mund të nxisin vetminë, për shembull një transferim për arsye pune: ka shumë të ngjarë që kjo nevojë do të përfundojë duke na izoluar në një nivel relativ: në fund të fundit, miqtë nuk mund të improvizohen.
Duhet të kihet parasysh se shumë individë shpesh kanë vështirësi në marrëdhënie për shkak të mungesës së mësimit të atyre aftësive psiko-sociale dhe të sjelljes, që psikologjia i përcakton si aftësi sociale.
Si pasojë, përkundër mundësive për t’u përfshirë në biseda dhe për të krijuar marrëdhënie të reja, disa individë nuk dinë si të sillen, çfarë të thonë ose çfarë të bëjnë.
Herë të tjera, përvojat tona të së kaluarës ose sistemi ynë i besimeve ose vlerave tona mund të na bëjnë, për shembull, të jemi të kujdesshëm ndaj tjetrit, për shkakun e një tradhtie në një miqësi ose marrëdhënie. Nga atëherë e tutje, do të jetë e vështirë të “besojmë” të tjerët dhe të bëjmë miq të rinj.
Shpesh njerëzit që drejtohen te një psikolog, edhe nëse jo drejtpërdrejt për këtë arsye, vuajnë nga një ndjenjë e thellë e vetmisë, si emocionalisht ashtu edhe shoqërisht.
Në rastin e parë, një individ ka një jetë shoqërore dhe marrëdhënie, por ata ankohen se nuk kanë ndonjë person të veçantë midis qarqeve të miqve të tyre ose dikë që të ndajnë përvojat e tyre.
Në rastin e dytë njerëzit duan miqësi, por, siç përshkruhet më lart, ata nuk kanë aftësi sociale komunikuese dhe ndërvepruese që të jenë në gjendje t’i bëjnë të tjerët për vete.
Ç’duhet bërë nëse ndihesh vetëm?
Para së gjithash, është e rëndësishme të kuptoni se cilit lloj të “vetmisë” i përkisni, sepse bazuar në këtë përgjigje rruga individuale që do të keni për të ndjekur do të jetë e ndryshme.
A është një analizë introspektive e vetvetes për të kuptuar pse jeni vetëm: mungesa e kohës, një karakter pak i hapur dhe / ose miqësor, mungesa e besimit te njerëzit e tjerë ose një prirje personale për të fshehur emocionet tuaja?
Kërkoni mundësi të kontaktit “të ngushtë” (dhe kjo mund të jetë interesante për ju) me të tjerët duke u regjistruar në palestër ose një klasë vallëzimi, ose zgjidhni një sport, mundësisht si një ekip: miqësia mund të lindë nga të gjitha këto përvoja, duke filluar nga komunikimi që do të krijoni me të tjerët.
Nëse besoni se keni boshllëqe në sferën e komunikimit, mund të konsultoheni me një psikolog, me të cilin, përmes një rruge psiko-arsimore, inkurajoni marrëdhënie të kënaqshme me të tjerët.