Miyamoto Musashi ishte një luftëtar i famshëm samurai, i cili jetoi gjatë epokës feudale japoneze. Ai është autori i veprës së famshme “Libri i pesë unazave” dhe është i njohur gjithashtu si përpiluesi i një liste rregullash mbi jetën, dy javë para se të vdiste.
Si një luftëtar lindor, për Miyamoto lufta ishte shumë më tepër sesa një ndërluftim. Samurai, në fakt, i atribuon vlerë të madhe zhvillimit personal sepse është mënyra e vetme për t’u bërë luftëtarë të mirë.
Rregullat e jetës së Miyamotos janë përcjellë me kalimin e kohës dhe mbledhin mençurinë e atyre që jetuan me vlera dhe luftuan në emër të kauzave fisnike. Ne kemi përmbledhur rregullat e mësuesit Budist në dhjetë këshilla që i ilustrojmë për ju në këtë artikull.
- Pranimi
Rregulli i parë i jetës është pikërisht të pranosh jetën ashtu siç është. Pranimi nuk do të thotë dorëzim, por përunjësi. Ne nuk mund ta ndryshojmë jetën dhe qëndrimi ynë ndaj saj varet nga ne, si dhe të mësojmë nga rrethanat mbi të cilat nuk kemi kontroll, por me të cilat duhet të jetojmë.
Nëse realiteti nuk pranohet, pasoja është një vuajtje shumëvjeçare që krijon një betejë të brendshme nga e cila askush nuk del kurrë fitues. Pranimi i jetës, nga ana tjetër, është mënyra e duhur për të mësuar diçka nga çdo situatë.
- Mendoni pak për veten tuaj dhe shumë më tepër për të tjerët
Kush ndalon të mendojë shumë për veten e tij përfundimisht ngatërrohet: ai ngre një mur që e ndan atë nga pjesa tjetër e botës dhe ushqen pasiguritë e tij. Më shumë sesa të mendoni për veten, duhet të jeni vetvetja.
Lumturia e vërtetë konsiston në ndihmën e të tjerëve. Asgjë nuk jep më shumë kënaqësi sesa një veprim i mirë. Edhe ata që janë bujarë japin dëshmi të mira për veten e tyre. Kjo ju lejon të vlerësoni veten ashtu si jeni.
- Mësoni të çliroheni nga dëshira
Dëshira, e kuptuar si mall për atë që nuk ke, çon vetëm në pakënaqësi. Sa më shumë të keni, aq më shumë dëshironi. Dëshira për të pasur, zotëruar, është si një gropë pa fund, e cila është gjithnjë e më e vështirë për t’u kënaqur.
Miyamoto, si shumë mjeshtër të tjerë të Orientit, ka luftuar për të eleminuar dëshirën, i bindur se ata që duan më shumë, janë viktima të zhgënjimit. Fuqia e vërtetë qëndron në aftësinë për të hequr dorë. Kush ka nevojë për pak është i lumtur me pak.
- Shmangni pendimin
Pendimi shkakton vuajtje të mëdha dhe gjëja më e keqe është se është një vuajtje e kotë. Kjo është ajo që mëson Miyamoto me rregullat e tij të jetës. Ai fton jo për ta parë gabimin si dënim, por më shumë si karakteristikë të natyrës njerëzore.
Çdo veprim që ndërmarrim na mëson diçka. Në një farë kuptimi na ndryshon. Nëse kemi bërë gabim, kemi mësuar një mësim të shkëlqyeshëm. Për këtë arsye asgjë nga ajo që ne kemi përjetuar nuk duhet të përçmohet, gjëja e rëndësishme është të dimë se si të nxjerrim një mësim prej saj dhe të pasurojmë përvojën tonë.
- Thuaj lamtumirë ankesave dhe pakënaqësive
Ankesat nuk bëjnë asgjë tjetër përveç tërheqjes dhe përhapjes së energjisë negative. Nuk ka kuptim të ankohemi sepse, në vend që të na shtyjnë të veprojmë, përfundojnë duke na paralizuar.
Sipas rregullave të jetës së Miyamotos, ankesat dhe pakënaqësia janë një helm për ata që i ushqejnë, ato nuk janë të mira për asgjë. Përkundrazi, me kohën ato rezultojnë të jenë një plagë që shkatërron edhe ndjenjat pozitive.
- Lini mënjanë gjërat që nuk ju duhen
Objektet ndikojnë në emocionet tona dhe në mënyrën si e shohim jetën. Nëse do të jemi shumë të lidhur me gjërat materiale, ato përfundimisht do të marrin kontrollin mbi ne. Në vetëdijen tonë ndjehemi më pak të lirë.
Kjo është veçanërisht e vërtetë për gjërat që nuk na duhen më, por që i mbajmë. Ato na bëjnë vetëm më të pasigurt dhe të ngurtë. Kjo është arsyeja pse rregullat e jetës na ftojnë të heqim qafe gjërat e padobishme.
- Mos ndiqni verbërisht besimet e të tjerëve
Në thelb, bëhet fjalë për të besuar aftësinë tonë për të gjykuar. Ne duhet të respektojmë bindjet dhe vlerat tona, përndryshe manipulohemi lehtësisht.
Askush nuk ka nevojë që dikush të thotë çfarë është e drejtë dhe çfarë jo, të gjithë ne kemi aftësinë të vendosim vetë. Nëse ndjekim verbërisht të tjerët, ne tradhtojmë veten.
- Ruani gjithmonë nderin tuaj
Nderi është një fjalë e harruar. Ka të bëjë me dashurinë për veten, shmangien e sjelljes që është në kundërshtim me vlerat në të cilat besojmë dhe që mbrojmë. Vlerat janë një lloj busulle, i japin rrugë krenarisë kur i rezistoni tundimit.
Nderi është pasuria më e çmuar që dikush ka. Një person i nderuar frymëzon respekt dhe konsideratë, tërheq vullnetin dhe respektin e mirë të të tjerëve, madje edhe të armiqve. Kjo sepse nderi i jep vlerë jetës, një vlerë shumë intime dhe personale.
- Dashuria nuk duhet të ndotet nga bashkëngjitja
Emocionet në përgjithësi janë përgjigje impulsive. Kur ato janë të arsyetuara, ne flasim për ndjenjat. Ndjenjat janë më të thella dhe më të menduara, të shoqëruara me vlera dhe jo nevoja.
Dashuria është një ndjenjë e jashtëzakonshme, por nganjëherë ne gjithashtu quajmë dashuri një emocion të verbër dhe të largët. Ndodh kur ajo që ushqen dashurinë është në të vërtetë dëshira për diçka ose bashkëngjitje dhe sigurisht që nuk bën mirë, përkundrazi.
- Mos kini frikë nga vdekja
Ne jemi të vdekshëm, është një fakt. Jeta mbaron dhe ky është një realitet natyror. Ne nuk duhet të kemi frikë të vdesim ose njerëzit që duam të vdesin. Frika nga vdekja fitohet duke jetuar intensivisht në çdo moment të jetës.
Rregullat e jetës së Miyamotos i kanë mbijetuar kalimit të kohës pikërisht për shkak të mençurisë së madhe që ata përfshijnë dhe për të gjitha gjërat pozitive që frymëzojnë. Ata janë një himn për realizmin, përulësinë dhe paqen e brendshme. Ato na ftojnë të përqëndrohemi në thelbin e jetës dhe jo në dukjen.