Sipas institutit italian për studimin e politikave ndërkombëtare,nëse do të “detyronim” të moshuarit të izolohen, do të shpëtonim qindra mijëra jetë. Sipas Institutit italian, midis masave të buta me efektivitet të dyshimtë, por me kosto të lartë shoqërore (të miratuara deri tani), që i kushtoi shtrenjtë ekonomisë dhe miliona familjeve, ekziston një zgjidhje e ndërmjetme që mund të kursejë 50 deri në 98% të njerëzve që do të vdisnin nga pandemia nëse pandemia do të lejohej të funksiononte lirshëm.
Kjo zgjidhje është pikërisht bllokimi selektiv sipas grupmoshës. Një zgjidhje që sipas studimit, do të ishte e gabuar të mos merrej në konsideratë dhe mbi të cilën duhet të hapet një diskutim i qetë, por urgjent. Studimi nuk mohon faktin se kjo është një rrugë e vështirë; si mund të shmanget infektimi nga të afërmit me të cilët të moshuarit jetojnë? Për të mos përmendur për dyshimet etike në lidhje me të drejtën për të vendosur kufizime vetëm për të moshuarit dhe për të drejtat që kanë të bëjnë me ta.
“Në një pandemi – thotë studimi – të gjitha veprimet që ne vendosim të bëjmë janë rezultat i një kompromisi që peshon rreziqet dhe përfitimet”. Ndër të tjera, sipas studimit, lënia e infeksionit te imuniteti i tufës sigurisht që nuk do të ishte një zgjidhje: kjo do të nënkuptojë arritjen e infektimit të 70% të popullsisë, mes së cilëve do të prekeshin më shumë beqarët, duke sjellë ngadalësim të qarkullimit viral.
Burimi origjinal: la repubblica