21 vjet më parë, përfundoi Konferenca e Rambujesë e cila kishte filluar më 6 shkurt të vitit 1999, shkruan e pavarura MekuliPress.com
Marrëveshja e Rambujesë ishte një marrëveshje e propozuar për paqe mes Republikës Federale të Jugosllavisë dhe një delegacionit të shqiptarëve të Kosovës.
Marrëveshja u hartua nga Organizata e Traktatit të Atlantikut Verior (NATO) dhe zgjodhi Kalanë e Rambujesë si vend ku u mbajt negociatat. Faktikisht Jugosllavia e refuzoi atë dhe NATO e përdori këtë si justifimin për ndërhyrjen në Luftën e Kosovës.
Refuzimi i Beogradit u bazua në argumentin se marrëveshja përmbante dispozita për autonominë e Kosovës që shkoi më tej se qeveria serbe / jugosllave e shihte si të arsyeshme.
Problemi më i madh për të dyja palët ishte se shqiptarët nuk ishin të gatshëm të pranonin një zgjidhje që do ta mbante Kosovën si pjesë të Serbisë, ndërsa serbët nuk donin të shihnin statusin para vitit 1990 dhe ata kundërshtoheshin pa asnjë dyshim ndaj ndonjë roli ndërkombëtar në qeverisjen e krahinës, duke përfshirë ofrimin e një mase për ndershpëtim, në të cilën trupa paqeruajtëse të OKB-së do të përdoreshin në vend të trupave të NATO-s. Negociatat u bënë kështu disi si një lojë e karrigeve muzikore, ku secila palë përpiqej të shmangte fajësimin për prishjen e bisedimeve.
Për të shtuar në farsën, vendet e Grupit të Kontaktit të NATO-s ishin të dëshpëruar për të mos pasur nevojë të bënin mirë kërcënimi i forcës – Greqia dhe Italia u kundërshtuan me këtë ide. Rrjedhimisht, kur bisedimet nuk arritën të arrijnë një marrëveshje deri në afatin fillestar të 19 shkurtit, ato u shtynë me një muaj tjetër.