Një studim i Qendrës Universitare Erasmus në Rotterdam ka nxjerrë në pah se fëmijët ushqehen keq, bëhen tekanjozë me ushqimin nëse nëna ka vuajtur nga ankthet dhe depresioni gjatë shtatzanisë apo viteve të para të jetës së fëmijës.
Sipas të njëjtit studim, nëse fëmijët vazhdojnë të mbeten nazelinj me ushqimin atëherë do të kenë probleme shëndetësore kur të rriten.
Më herët tekat fëminore me ushqimin kanë shkaktuar probleme peshe dhe sjellje agresive tek fëmijët.
Ndonëse shkencëtarët nuk kanë arritur të kuptojnë se çfarë influencon plotësisht mungesën e dëshirës për ushqim, ata kanë identifikuar një lidhje të fortë mes ankthit të nënës dhe depresionit të saj duke nisur nga shtatzania dhe rritja me sjelljen e tërhequr të fëmijës ndaj ushqimit.
Por ajo që nuk ishte e qartë ishtë gjeneza e kësaj lidhjeje të ngushtë mes depresionit të nënës dhe tekave të fëmijës.
Shkencëtarët donin të kuptonin nëse sjellja e fëmijës ndaj ushqimit shkakton depresionin tek nëna apo e kundërta.
Kështu, nga Prilli i vitit 2002 deri në Janar të 2006, studiuesit ndoqën dhe vëzhguan nënat shtatzënë që jetonin në Rotterdam.
Ata i pyetën gratë shtatzëna për ankthin dhe depresionin, dhe të njëjtën pyetje ua bënë kur fëmijët tanimë ishin tre vjeç.
Prindërit e rinj dhanë informacion edhe për sjelljen e të ushqyerit të fëmijëve të tyre.
Rreth 30 përqind e fëmijëve të 4746 nënave të përfshira në studim ishin tekanjozë me ushqimin.
Studiuesit patën kështu konfirmimin që ankthi dhe depresioni i nënave gjatë dhe pas shtatzanisë por edhe të baballarëve gjatë rritjes ishin të lidhura ngushtë me rrezikun në rritje të kequshqyerjes.
Ky fenomen sipas shkencëtarëve është një fazë normale e rritjes së fëmijës.
Ai arrin kulmin gjatë moshës dy vjeçare dhe nis e reduktohet gjatë fëmijërisë.
Megjithatë ka disa fëmijë të cilët vazhdojnë të jenë tekanjozë me ushqimin e si rrjedhojë të ushqehen keq.