Kryeministri Rama e sheh Marrëveshjen për Normalizimin e Marrëdhënieve mes Kosovës e Serbisë si kushtin themelor për hyrjen e dy vendeve në BE. Në një postim në rrjetet sociale, Rama thotë se marrëveshja dhe aneksi i saj zbatues duhet të përfshihen në proceset e anëtarësimit.
Ndërsa i afrohemi takimit të Këshillit Evropian të 21 marsit, është thelbësore të kujtojmë se zbatimi i Marrëveshjes për Rrugën e Normalizimit të Marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, së bashku me Aneksin e saj Zbatues, është i një rëndësie të madhe për ruajtjen e sigurisë, stabilitetit dhe paqes në Ballkanin Perëndimor. Nuk mjafton vetëm njohja e Marrëveshjes që është ligjërisht e detyrueshme. Për të siguruar progres, Marrëveshja dhe Aneksi i Zbatimit duhet të përfshihen zyrtarisht si pjesë përbërëse të proceseve përkatëse të anëtarësimit të Kosovës dhe Serbisë në BE. Çdo vonesë për ta bërë këtë vetëm e forcon status quo-në. Dhe status quo-ja e këtij çelësi strategjik për një fqinjësi paqësore, të begatë dhe evropiane në mes të Evropës nuk i shërben vetë sigurisë së Evropës.
Marrëveshja, e ndërmjetësuar nga Bashkimi Evropian, u arrit një vit më parë në Bruksel. Ajo synon t’u japë zgjidhje të gjitha çështjeve të hapura mes dy vendeve – nga njohja e simboleve shtetërore deri te të drejtat më të mëdha për komunitetin serb në Kosovë.
Pavarësisht marrëveshjes, ajo që pasoi në terren gjatë vitit të kaluar ishte krejt e kundërta. Në veri të Kosovës, tensionet u shtuan pasi kryetarët shqiptarë të komunave me shumicë serbe morën pushtetin; pati përleshje mes serbëve dhe pjesëtarëve të misionit paqeruajtës të NATO-s në Kosovë, KFOR, në shtator ndodhi sulmi i armatosur në Banjskë dhe heqja nga qarkullimi e dinarit serb.
Zyrtarë të lartë të Kosovës dhe Serbisë kanë lënë vazhdimisht të kuptohet se nuk janë të gatshëm t’i përmbahen marrëveshjes.
Në fillim të këtij viti, kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, tha se asociacioni i komunave me shumicë serbe, “nuk është prioritet” për normalizimin e marrëdhënieve me Serbinë dhe se nuk duhet veçuar.