Greqia është duke diskutuar për blerjen nga Izraeli të 36 njësive të sistemit raketor të artilierisë, PULS, në kuadër të masave për modernizimin e ushtrisë.
Kontrata mendohet të arrijë në 600 – 700 milionë euro në kuadër të një negociate më te gjerë që përfshin blerjen edhe të një sistemi mbrojtës. Në total Greqia mendon të shpenzojë 2 miliardë euro për mbrojtjen vetëm me Izraelin.
Në parashikimet e veta Athina zyrtare shpreson që në 10 vitet e ardhshme të blejë edhe 40 avionë F-35 nga SHBA dhe katër fregata nga Franca.
Sistemet izraelite kanë rreze 300 km dhe pjesët përbërëse do të ndërtohen në Greqi ndërkohë që në Athinë nuk e fshehin se sistemi i ri synon mbrojtjen në kufinjtë verilindorë nga Turqia.
Përtej lajmit në fjalë, duhet lexuar se përgatitja për konfliktin me Turqinë është serioze dhe nuk del asnjëherë nga agjenda e Greqisë. Një shenjë shqetësuese është kapitalizimi që Erdogan ka bërë në Siri, ku nxori nga ekuacioni gjeopolitik një lojtar të vjetër si Assad dhe i dha goditje të madhe Iranit.
Çfarë nuk e di askush aktualisht është natyra dhe forma e konfliktit për të cilin përgatitet Greqia dhe Turqia. Është pak e vështirë të imagjinohet një onflikt konvencional edhe pse ai nuk përjashtohet. Në vend të kësaj është më e udhës një lojë politike me elementë të brendshëm që mund të fermentohet në diçka më të madhe.
Një tension ushtarak mes të dyjave vendeve ka patjetër pasoja në Maqedoninë e Veriut dhe në aksin Rogner-Kryeministri-Sheraton ku transmetohet historia që duhet të mësojmë ne. Kështu që pak pasoja strukturore mund të priten në rast të një konflikti, edhe pse ai do të ishte diçka serioze për Ballkanin.