Si funksionon marrëdhënia midis njeriut dhe maces? A është e vërtetë që ekziston një ndryshim thelbësor midis maces dhe qenit, dhe se i pari nuk ka marrëdhënie aq të thella me njerëzit sa i dyti? Stereotipi i maces indiferente është prishur pjesërisht në vitet e fundit nga një seri studimesh që tregojnë se macet janë gjithashtu të afta për besnikëri dhe marrëdhënie të thella me ne njerëzit, por një studim i ri që vjen nga Japonia duket se shkon në drejtim të kundërt: sipas veprës së botuar në Animal Behaviour and Cognition, macja, ndryshe nga qeni, nuk e ka problem të tregojë dashuri ndaj një personi i cili është treguar armiqësor ndaj pronarit.
Eksperimenti i përshkruar në studim, i kryer nga një ekip nga Universiteti i Kiotos, është kopje e maceve të një eksperimenti tjetër identik të shpikur për qentë. Ai planifikon të marrë macen dhe pronarin e saj dhe t’i vendosë në një dhomë së bashku me një kuti të mbyllur dhe dy të huaj. Kutia është e pamundur për një person të vetëm të hapet, dhe dy të huajt përfaqësojnë dy qëndrime të kundërta të situatës: njëri ndihmon pronarin e maces, tjetri e injoron atë.
Pas kësaj, të dy të huajt i ofrojnë ushqim maces: kur eksperimenti u krye në qen, këta të fundit gjithmonë treguan një preferencë të dukshme ndaj njeriut që ndihmoi pronarin, dhe indiferencën ose madje armiqësinë ndaj atij që nuk ngriti gishtin. Përkundrazi, macet nuk treguan asnjë preferencë dhe asnjë dëshirë për të shmangur njeriun “e keq”: para ushqimit nuk ka asnjë lidhje emocionale që mban.
Pra, a është macja indiferente ndaj fatit të njeriut të saj? Kështu mund të duket, por sipas Ali Boyle, studiuesi i Kembrixhit – një ekspert në inteligjencën e kafshëve – i cili i tha studimit japonez në The Conversation, interpretimi i rezultateve është më kompleks.
Sipas Boyle, interpretimi i rezultateve duke thënë se macet nuk janë të interesuara për atë që na ndodh është antropomorfizimi i sjelljeve të tyre dhe ka më shumë të ngjarë që arsyeja që ata nuk demonstruan preferenca në eksperiment është që kotelet nuk janë në gjendje të lexojnë sjelljet e shoqërisë sonë aq mirë, dhe për këtë arsye nuk e kuptojnë se njëri nga dy njerëzit është “i mirë” dhe tjetri “i keq”. Sipas Boyle, me pak fjalë, nuk është e vërtetë që macet nuk kujdesen nëse dikush na trajton keq: ato thjesht nuk e vërejnë atë. (FOCUS)
Edel Strazimiri