Me 28 Qeshor të vitit 2020 përkujtuam Betejen e Kosovës të vitit 1389 që u zhvillua në mesë të Perandorisë Osmane dhe shtetit të Arbërit dhe fqinjëve të arbërit, të cilët në një farë menyre i tradhetuan Arbërorët dhe në atë betejë fitoi Perandoria Osmane edhe pse njëri nder luftarët më të spikatur arbëror vrau për vdekje në dy lufim Sulltan Muratin e parë, e ky është arbërori Millosh Nikoll Kopiliqi i lindur në Fshatin Kopiliq të Skënderait. Njëherit trupi i Millosh Kopiliqit gjindet në kodër të varrezat e vjetra në fshatin Rezall të Drenicës.
Ne organizim të këtij përkujtimi të organizuar nga Foleja e Shqipës në drejtimin e Elida Jorgoni, ju bashkuan edhe disa aktivist të LSHB-së.
Qëllimi i këtij përkujtimi është mbrojtja e ngjarjeve historike të asaj mesjete që serbët po mundohen ta përvetsojnë me falcifikimin e historisë.
Beteja e Kosovës u zhvillua në rrethinë të Prishtinës, Kosovë në vitin 1389 në fshatin Mazgit.
Në të bënin pjesë personalitete të shquara shqiptarë si Gjergji II Balsha, Teodor Muzaka, Gjon Kastrioti,Dhimitër Jonima, Andrea Gropa etj. Këta, më forca të bashkuara, moren pjesë në betejën që u zhvillua në afërsi të Prishtinës, më 28 qershor 1389. Në këtë betejë të përgjakshme dhe të pabarabartë që u zhvillua ndërmjet 20.000 ushtarëve osmanë dhe 20.000 luftëtarëve ballkanas u shqua luftëtari Millosh Nikolla Kopili, i cili arriti të vriste Sulltan Muratin I.
Gjon Muzaka (nga vepra e tij “GJENEALOGJI E FAMILIES MUZAKA” 1510)
… E pastaj Murati iu vërsul Serbisë e Bullgarisë, por Llazari, despoti i Serbisë, Markoja, mbreti i Bullgarisë, Teodor Muzaka, trashëgimtari i dytë i Shtëpisë sonë, e bashkë me të sundimtarë të tjerë të Shqipërisë, u ndeshën më osmanët. Aty u thyhen të krishterët e mbeti i vrarë edhe Teodori ynë, që kishte sjellë më vete një ushtri shqiptare. Po aty u zu rob Llazari i Serbisë që më vonë osmanët e vranë. Paskëtaj filluan luftërat e paprera të osmanëve në Shqipëri, në të cilat humbën jetën aq shumë bujarë e luftëtarë trima. Sipas legjendës popullore: “Miloshi ka pas lindur në Kopiliqin e Epërm, por më vonë është vendosur në Kopiliqin e Poshtëm”. Pleqtë e Drenicës tregojnë se “Milosh Kopiliqi â kanë prej ktuhit” (Drenicës). Ata vënë një vijë të qartë demarkacioni: “Car Lazari â kanë i serbëve, Milosh Kopiliqi i yni”; “Milosh Kopiliqi â kanë më i madhi kreshnik i shqiptarëve në luftën e Kosovës”. Në Kopiliq të Poshtëm ka vende që quhen: “Te trolli i Miloshit”, “Veneshta e Miloshit”, “Te kisha e Miloshit” etj. Në Sallabajë gjendet “Vorri i Milosh Kopiliqit”. “Miloshi e mbante ushtrinë në pyjet e Çiçavicës e të Kukës” (pyje të Drenicës). “Car Lazari… venin e tij e ka pas kah Kraleva dhe jo në Kosovë”.